- μειονέκτης
- μειονέκτης, -ου, ὁ (Α)1. αυτός ο οποίος έχει λιγότερο2. συνεκδ. ο κατώτερος.[ΕΤΥΜΟΛ. < μεῖον (βλ. λ. μείων) + -εκτης (< ἔχω), πρβλ. πλεον-έκτης].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
μειονέκτης — μειονεκτέω have too little imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μείων — ον (ΑM μείων, ον, Α και σπαν. μειότερος, τέρα, τερον) (ανώμ. συγκρ. τού μικρός ή ολίγος) νεοελλ. μαθ. (το ουδ.) μείον το σημείο τής αφαίρεσης, που παριστάνεται με το σύμβολο , αλλ. πλην αρχ. μσν. 1. μικρότερος ή λιγότερος («μειόνων επαίνων»,… … Dictionary of Greek
μειονεκτώ — (Α μειονεκτῶ, έω) [μειονέκτης] 1. έχω κάτι σε μικρότερο βαθμό από κάποιον άλλο, υστερώ ως προς κάτι 2. είμαι κατώτερος νεοελλ. έχω ελάττωμα … Dictionary of Greek
μειονεξία — η (Α μειονεξία) [μειονέκτης] η κατάσταση τού μειονεκτώ, το να μειονεκτεί κανείς έναντι άλλου … Dictionary of Greek